ร่มบ่อสร้าง ในสมัยโบราณมีพระธุดงค์รุปหนึ่งมาปักกลดที่บ้านบ่อสร้าง ตำบลต้นเปาอำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่ปรากฎว่ามีลมแรงพัดกลดเสียหายใช้การไม่ได้ชายชราชื่อนายเผือกเป็นชาวบ้านบ่อสร้างได้ซ่อมให้ แล้วก็เกิดความคิดว่าถ้ากลดมีคันยาวก็ จะใช้ถือไปไหนมาไหนได้สะดวกจึงคิดดัดแปลงจากกลดโดยใส่คันร่มเข้าไป จนกลายเป็นร่มในสมัยแรกๆ ก็ใช้สีของเปลือกไม้ทาเป็นลักษณะสีพื้นสีเดียวคือสีแดงครั้นต่อมาได้ วิวัฒนาการเขียน ลวดลาย เป็นดอกไม้โดยทาพื้นเป็นสีต่างๆตั้งแต่อดีตจนปัจจุบันหมู่บ้าน บ่อสร้างก็ยังคงทำร่มกันทุกครัวเรือนและ เป็นหมู่บ้านเดียวในประเทศ ไทยที่ยังรักษาเอกลักษณ์ในการทำร่มนี้ไว้
ยังถือเป็นสินค้า OTOP ที่สร้างมูลค่ารายได้ให้แก่ชาวบ้านบ่อสร้างกันอีกด้วย ด้วยเหตุนี้นักท่องเที่ยวจึงเดินทางไป แวะเวียนเที่ยวที่อำเภอสันกำแพงเพื่อ ชมและเลือกซื้อร่มบ่อสร้างที่บ้านบ่อสร้างเพื่อเป็นที่ระลึกและซื้อเป็นของฝาก
ชาวบ่อสร้างทั้งตำบลรวมไปถึงอีก 8 หมู่บ้านในตำบลใกล้เคียงของพื้นที่อำเภอสันกำแพงและอำเภอดอยสะเก็ด ในจังหวัดเชียงใหม่ล้วนแต่เป็นแหล่งผลิตร่มด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่ว่างานทำมือของชาวบ้านได้กลายเป็นโรงงาน อุตสาหกรรมที่ครอบคลุมพื้นที่หลายร้อยครัวเรือนในหลายๆ หมู่บ้านการผลิตชิ้นส่วนร่มเป็นหน้าที่ของแรงงานที่เป็น ชาวบ้านในแต่ละหมู่บ้าน ตั้งแต่รุ่นพ่อเฒ่าแม่เฒ่าลงมาจนถึงคนหนุ่มสาวนับพันๆ คน ดังนั้นบ่อสร้างจึงเป็นเพียง หมู่บ้านประกอบร่มโดยมีชิ้นส่วนต่างๆ ของร่มเดินทางมาจากต่างหมู่บ้าน
กระจายกันอยู่ทั่วไปก็จะมารวมกันอยู่ การทำร่มบ่อสร้างมีมา
นับร้อยปี ชาวบ้านส่วนใหญ่จึงมีความถนัดในการทำร่ม
แตกต่างกันไปตามชิ้นส่วนที่ได้รับมอบหมายในการผลิตเช่นหมู่
บ้านสันพระเจ้างาม ผลิตหัวร่มและตุ้มร่ม บ้านออนทำโครงร่ม
บ้านหนองโค้งหุ้มร่มและลงสี บ้านแม่ฮ้อยเงิน อำเภอดอยสะเก็ด ผลิตด้ามร่ม บ้านต้นเปาผลิตกระดาษสาแต่การประกอบชิ้นส่วน ของร่มทั้งหมดจะมารวมกันอยู่ที่บ่อสร้าง
กลเม็ดเคล็ดลับในการทำร่ม อยู่ที่การใช้แป้งเปียกผสมน้ำมะโก้ติดผ้าหรือกระดาษเข้ากับร่มทำให้ติดทนนานไม่หลุด
ร่อนก่อนเวลาอันควรและเวลาลงสีน้ำมันที่ต้องผสมกับน้ำมันมะมื้อหรือน้ำมันตังอิ๊วที่ทำให้ร่มทนแดดทนฝนและ
ใช้งาน ได้จริงไม่ว่าหน้าฝนหรือหน้าร้อนเพราะฉะนั้นนอกจากร่มบ่อสร้างจะเป็นของที่ระลึกสวยงามแล้วยังสามารถ คุ้มแดดคุ้มฝนได้เป็นอย่างดี
